1. วินัยเป็นพื้นฐานของทุกอย่าง
“ผมถูกฝึกเพราะงาน… เขาถูกฝึกเพราะผม เพราะผมเชื่อว่า วินัยคือพื้นฐานของการไปต่อในขั้นอื่น ๆ ถ้าขั้นต้นยังไม่ผ่าน โอกาสจะทำการใหญ่ก็ยาก”
พ่อเชื่อว่า “การมีวินัย” ไม่ใช่แค่เรื่องเล็ก แต่คือ “รากฐาน” ที่จะทำให้ลูกไปถึงเป้าหมายที่ไกลกว่าได้ 2. เมื่อรับภารกิจ ต้องมากกว่าความรู้สึกส่วนตัว “เมื่อคุณได้รับภารกิจใด ๆ ก็ตาม… ถ้ามันขัดกับความสำเร็จของภารกิจนั้น คุณต้องไม่ทำ ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบ มีความสุขหรือไม่มีความสุข” พ่อสอนว่า ถ้ารับแล้ว อย่าอ้างว่าเหนื่อยหรือไม่มีความสุข เพราะนั่นคือข้อแม้ของใจ ไม่ใช่ข้อยกเว้นของภารกิจ 3. ความไม่มีความสุข…คือจิตที่ตั้งข้อแม้ “การไม่ได้ทำอะไรแล้วบอกว่าไม่มีความสุข ไม่จริง… นั่นคือจิตที่คุณไปคิดตั้งข้อแม้” พ่อมองว่า ความทุกข์บางอย่างเกิดจากเงื่อนไขที่เราสร้างเอง ไม่ใช่สิ่งที่มันทุกข์จริง 4. ถ้าคุณถูกฝึกดี ๆ คุณจะผ่านมันไปได้ “ถ้าคุณถูกฝึกดี ๆ คุณจะผ่านสิ่งนี้ได้” ไม่มีพรสวรรค์ไหนชนะวินัยที่ต่อเนื่องได้ พ่อสอนให้เชื่อในพลังของความสม่ำเสมอมากกว่าความเก่งเฉพาะจุด 5. อย่าเรียนไปเรื่อย ๆ จนลืมดูว่าโลกจริงเป็นยังไง “เฮ้ย หยุดก่อน ลองหยุดแล้วไปเดินทางรอบโลกเลยลูก” พ่อบอกลูกให้หยุดเรียนก่อนจะต่อโท เพราะกลัวว่าเด็กจะอยู่แต่ในแคมปัสจนไม่รู้ว่าโลกจริงมันซับซ้อนแค่ไหน 6. พื้นฐานทุกอย่าง…ต้องเริ่มจากบ้าน “ว่ายน้ำต้องไม่จม ขี่จักรยานต้องได้ มวยต้องต่อยเป็น — และ 3 อย่างนี้ พ่อต้องสอนเอง” พ่อไม่รอให้ครูหรือระบบมาป้อนทุกอย่าง แต่ลงมือสร้างทักษะชีวิตขั้นพื้นฐานให้ลูกเองก่อน 7. แฟนไม่ใช่พร็อพเพอร์ตี้ของใคร “แฟนคุณไม่ใช่พร็อพเพอร์ตี้ของคุณ และคุณก็ไม่ใช่ของเขา… คุณจะเสียสละทั้งคู่ เพื่อให้เกิดสิ่งที่ดีกว่า” พ่อสอนว่าความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่คือการยอมกันโดยไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร 8. อย่ามองแค่สิ่งที่จะได้…แต่ต้องรู้ด้วยว่าจะเสียอะไร “คุณไม่ได้ได้ advantage อย่างเดียว คุณจะสูญเสียหลายเรื่องด้วย แล้วคุณพอใจกับสิ่งนั้นไหม” พ่อเตือนว่า อย่าคิดถึงแค่ข้อดีของการมีครอบครัว แต่ต้องกล้ายอมรับข้อเสียที่จะมาด้วยเหมือนกัน━━━━━━━━━━━
คำสอนจากพ่อ อาจไม่หวือหวา แต่เมื่อถึงวันที่ชีวิตต้องตัดสินใจ…มันจะดังในหัวคุณชัดเจนที่สุด